รับจัด Outing, Team Building, CSR, Walk Rally, สัมนานอกสถานที่, ดูงาน ในประเทศและโซนเอเชีย
สำหรับบริษัทในเขตกรุงเทพ ปริมณฑล และ ฉะเชิงเทรา ชลบุรี ระยอง
084-160-0210 , 02-733-0683

แขวง พงสาลี ลาว

แขวงพงสาลี

สถานที่ตั้ง
อยู่ติดชายแดนจีน+เวียดนามเหนือ อยู่เหนือสุดของประเทศลาว

เมืองหลวง    เมืองพงสาลี
พงสาลีหากมองในแผนที่ พงสาลีเป็นดินแดนของลาวที่ติดกับพรมแดนของประเทศจีนและเวียดนาม ทำให้กลายเป็นพื้นที่ยุทธศาสตร์ที่มีการเข้ามายึดครองจากหัวเมืองใหญ่ทั้งหลายในอดีต พื้นที่เป็นภูเขาและที่ราบสูง อาณาเขต 16,000 ตารางกิโลเมตร ในปัจจุบันพงสาลีเป็นเมืองหลวงของแขวง มีประชากร 167,181 คน พลเมืองเป็นชนกลุ่มน้อยกว่า 20 เผ่ามากที่สุดคือชาวขมุ ตัวเมืองตั้งอยู่บนภูเขาสูง (ภูฟ้า)  1,400 เมตร ในเขตเขาภูฟ้า ทำให้อากาศเย็นสบายตลอดปี และเนื่องจากตั้งอยู่ในชัยภูมิอันเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ คืออยู่ตรงกึ่งกลางระหว่างจีนกับเวียดนาม ฝรั่งเศสจึงให้ความสำคัญกับพื้นที่แถบนี้มากถึงขนาดสั่งการให้ตั้งค่ายกองทหารรักษาการณ์ขึ้น ดังมีร่องรอยของสถาปัตยกรรมแบบฝรั่งเศสปรากฎให้เห็นตามซอยต่างๆ แม้จะถูกอาคารพาณิชย์ของจีนที่เน้นประโยชน์ใช้สอยบดบังไปส่วนใหญ่

ตามบันทึกกล่าวไว้ว่าในอดีตพงสาลีมีฐานะเป็นหนึ่งในเมืองของพวกไทลื้อในแคว้นสิบสองปันนาของจีน แต่ฝรั่งเศสได้แย่งมาจากจีนในสนธิสัญญาที่ทำขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2438 ต่อมาเมื่อตกมาเป็นของลาว จึงกลายเป็นแขวงที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติมาที่สุดแขวงหนึ่ง มีทั้งม้ง อาข่า เย้า ชาวไท เผ่าต่างๆ รวมถึงชาวต่างด้าวเวียดนามกับจีน เนื่องจากรัฐบาลลาวมีนโยบายที่จะสร้าง เอกภาพในความหลากหลาย จึงได้รวมชนกลุ่มน้อยถึง 23 เผ่า เข้าด้วยกัน

สมัยอาณานิคมฝรั่งเศสใช้เป็นที่ตั้งค่ายทหาร ในตัวเมืองจึงยังมีอาคารแบบฝรั่งเศสหลงเหลืออยู่การท่องเที่ยวหลักในพงสาลีคือการเดินป่าเยี่ยมชมหมู่บ้านชาวเขาเผ่าต่างๆ สอบถามรายละเอียดได้จากเคาน์เตอร์ของโรงแรม

แขวงบอลิคำไช ลาว

แขวงบอลิคำไช

สถานที่ตั้ง
แขวงบอลิคำไซ ตั้งอยู่ระหว่างแขวงเวียงจันทน์และแขวงคำม่วน

เมืองหลวง    เมืองปากซัน
บอลิคำไซ เป็นประตูสู่ลาวใต้ และยังเป็นแขวงที่มีความสำคัญด้านการท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งของประเทศลาว เพราะเป็นเมืองท่าด่านติดชายแดนสองประเทศ โดยทางด้านทิศตะวันตกริมฝั่งแม่น้ำโขงบริเวณเมืองปากซัน จะตรงข้ามกับอำเภอบึงกาฬ จังหวัดหนองคายของไทย ส่วนทางด้านทิศตะวันออกบริเวณด่านแก้วเหนือจะติดด่านกอเตรียวของประเทศเวียตนาม การท่องเที่ยวแขวงบลิคำไซสามารถนั่งรถจากแขวงเวียงจันทน์ลัดเลาะลงมาตามถนนทางหลวงหมายเลข 13 ใต้ หรือจะใช้บริการเรือข้ามฝากไปเที่ยวก็ได้

ลักษณะภูมิประเทศ
แขวงบอลิคำไซตั้งอยู่บริเวณตอนกลางประเทศส่วนที่มองเห็นเป็นเอวคอดในแผนที่ภูมิประเทศทางตะวันตกเป็นภูเขาสูงที่ลาดตํ่าลงมาทางตะวันตกเฉียงใต้สู่บริเวณชายฝั่งแม่นํ้าโขง

ส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูงชันทางทิศตะวันตกและพื้นที่ราบลุ่มบริเวณแม่น้ำโขง โดยมีสายน้ำใสสะอาดสีเขียวจากแม่น้ำในเมืองปากซัน ไหลออกมาบรรจบกับสายน้ำสีขุ่นของแม่น้ำโขง เกิดเป็นจุดชมวิว น้ำสองสี ที่สร้างชื่อเสียงทำให้นักท่องเที่ยวรู้จักแขวงบอลิคำไซและเมืองปากซัน

เมืองสองน้ำแห่งนี้ไม่มีสถานที่ท่องเที่ยวโดดเด่นมากในภายในตัวเมือง แต่เป็นเมืองศูนย์กลางของการค้าขาย การเดินทาง และที่ตั้งของกองทัพ นับเป็นเมืองเล็กๆ ที่สามารถนั่งรถสามล้อชมเมืองได้ และจุดที่ไม่ควรที่จะพลาดคือ “แม่น้ำสองสี” บริเวณปากแม่น้ำซัน ห่างจากบริเวณตลาดใหม่ 3 กิโลเมตร บริเวณนี้มีร้านอาหารอยู่ไม่กี่ร้าน ให้บริการอาหารประเภทปลาแม่น้ำโขงและปลาแม่น้ำซัน ส่วนที่พักจะมีเป็นเกสเฮาท์เล็กๆ ส่วนมากนักท่องเที่ยวจะนิยมไปเช้า เย็นกลับ หรือเที่ยวเมืองปากซันตอนเช้าและลัดเลาะไปเมืองท่าแขก

การเดินทาง
จากกรุงเทพฯ ให้ใช้ทางหลวงหมายเลข 2 ผ่านจังหวัดสระบุรี นครราชสีมา ขอนแก่น อุดรธานี มาถึงหนองคายประมาณ 616 กิโลเมตร ไปที่ด่านศุลกากร จังหวัดหนองคาย เพื่อใช้บริการเรือข้ามฟากเปิดให้บริการตั้งแต่ 09.00 – 16.30 น. ค่าโดยสารคนละ 50 บาท เรือออกไม่เป็นเวลา หรือจะเหมาไปเองก็ได้ เพื่อมาถึงเมืองปากซัน ส่วนด่านท่าเรือปากซันจะเปิด – ปิดเวลาเดียวกับไทย ในช่วงที่นักท่องเที่ยวน้อยคุณต้องเหมาเรือกลับมาฝั่งไทยเองประมาณ 300 บาท

แขวง เซียงขวาง ลาว

แขวงเซียงขวาง หรือเชียงขวาง

อยู่ทางทิศตะวันออกของหลวงพระบาง ติดกับประเทศเวียดนาม เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของลาวพวน มีเรื่องเล่าตามประวัติศาสตร์ว่า เมื่อขุนบรมสร้างเมืองแถง (เดียนเบียนฟู) เป็นราชธานีแล้ว ได้ส่งพระโอรสไปครองเมืองต่างๆ โดยรอบ โอรสองค์ที่ 7 คือท้าวเจืองได้ครองเมืองพวน (หรือเซียงขวางในปัจจุบัน) หลังสมัยขุนเจือง เซียงขวางตกเป็นเมืองขึ้นของญวน ได้ชื่อว่า เมืองตรันนินห์ เป็นที่มาของชื่อที่ราบสูงใจกลางแขวง ต่อมาตกอยู่ในอำนาจของไทยเพราะอยู่ในเขตปกครองของประเทศราชหลวงพระบาง เมื่อชาติตะวันตกแผ่อิทธิพลเข้ามาในอินโดจีน ไทยต้องเสียลาวให้แก่ฝรั่งเศส หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ชาติต่างๆ ในอินโดจีน ได้แก่ ญวน ลาว กัมพูชา ต่างเรียกร้องเอกราชคืนจากเจ้าอาณานิคมจนสำเร็จ

แต่การเมืองภายในแตกออกเป็นฝ่ายซ้าย (ได้รับการสนับสนุนจากรัสเซีย จีน เวียดนามเหนือในขณะนั้น)และ ฝ่ายขวา (ได้รับการสนับสนุนจากซีไอเอของสหรัฐอเมริกา) รบราแย่งชิงอำนาจกันเป็นสงครามอินโดจีน สงครามที่ร้ายแรงที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ คร่าชีวิตผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก บ้านเมืองเสียหายยับเยิน แขวงเซียงขวาง ที่เคยมีป่าไม้อุดมสมบูรณ์และสัตว์ป่าชุกชุม ก็โดนระเบิดสารเคมีและการหักร้างถางพงจนเหลือแต่ทุ่งหญ้าหัวโล้นรวมทั้งพูเบี้ย ภูเขาที่สูงที่สุดในลาว 2,820 เมตร

แขวง เซกอง ลาว

แขวงเซกอง

เป็นแขวงที่ยากจนและมีประชากรอาศัยอยู่น้อยที่สุด ประมาณ 60,000 คนเศษ หรือ 1 เปอร์เซ็นต์ของพลเมืองทั้งประเทศ ได้แก่ ชนเผ่ากะตู ตะเวียง แงะ ตะโอย ละเว ละเวน เป็นต้น สภาพพื้นที่เป็น่าเขาทำให้การคมนาคมลำบาก ถนนที่มีอยู่บางสายไม่สามารถใช้งานได้ในฤดูฝนเป็นเมืองเอกของแขวง เซกองเป็นเมืองเล็กๆ ที่ยังคงเต็มไปด้วยร่องรอยจากสงคราม อยู่ภายในวงล้อมของแม่น้ำเซกองและที่ราบสูงบอละเวน จึงทำให้มีทัศนียภาพที่สงบและงดงามสิ่งที่น่าสนใจของเมืองนี้ คือ ร้านจำหน่ายหัตถกรรมพื้นเมืองของชนเผ่าต่างๆ เช่น ผ้าทอ ผ้าปัก เครื่องจักสาน ผลไม้ สมุนไพร เป็นต้น ออกจากตัวเมืองไปทางใต้ วิ่งรถประมาณ 20 นาทีจะถึงตากแฝก น้ำที่น้ำตกไหลแรง มีศาลาชมวิวบนผาใช้เป็นที่กางเต็นท์พักแรมได้ แต่ควรระวังเวลาลงเล่นน้ำ มีคนถูกปลาปักเป้าน้ำจืดตำมาแล้ว

แขวงไชยบุรี ลาว

แขวงไชยบุรี

สถานที่ตั้ง :
อยู่ติดชายแดนไทย ตั้งแต่จังหวัดเชียงรายตอนล่าง-พะเยา-น่าน-อุตรดิษถ์-พิษณุโลก-เลย

เมืองหลวง เมืองไชยบุรี
หลังจากแม่น้ำโขงไหลผ่านแขวงบ่อแก้ว แขวงอุดมไชย มายังแขวงหลวงพระบาง จากหลวงพระบางแม่น้ำโขงไหลต่อไปยังแขวงไชยบุรี แขวงนี้อาจจะไม่โดดเด่นในเรื่องการท่องเที่ยวมากซักเท่าไร ถ้าเทียบกับเมืองหลวงพระบาง และนครเวียงจันทน์แล้ว แต่ในอนาคตอาจได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยว หากถนนที่เชื่อมต่อจังหวัดน่านเข้าสู่แขวงไชยบุรีตัดผ่านไปยังหลวงพระบาง

ไชยบุรี เมืองแห่งป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์และธรรมชาติอันสวยงาม ตั้งอยู่บนภูเขาและที่ราบสูง มีเขตแดนติดกับไทยยาว 645 กิโลเมตร ชาวพื้นเมืองส่วนใหญ่เป็นพวกไทดำ ไทลื้อ ขมุขฉิ่น กรี อาข่า และมลาบรี ทางตะวันออกติดกับฝั่งแม่น้ำโขง จะเห็นยอดเขาที่มองไกลๆ จะเหมือนช้างกำลังเดิน จึงได้ชื่อว่า ผาช้าง ส่วนทางทิศตะวันตกของตัวเมืองมีต้นไม้ขึ้นหนาทึบเป็นที่ตั้งของป่าสงวนแห่งชาติน้ำพูน ถัดมาทางตอนใต้ริมชายแดนมีน้ำตกให้เที่ยวชม ได้แก่ น้ำตกบ้านคำ น้ำตกตาดเหือง แต่ยังไม่มีถนนเข้าถึง ส่วนน้ำตกที่มีถนนเข้าถึงและเป็นที่นิยมของชาวบ้านได้แก่ น้ำตกตาดแจว สูงราว 30 เมตร อยู่ห่างจากท่าเดื่อประมาณ 1 กิโลเมตร การเดินทางสะดวก อยู่ใกล้ตัวเมือง ห่างจากท่าเดื่อประมาณ 1 กิโลเมตร ชาวบ้านส่วนใหญ่นิยมมาเที่ยวพักผ่อนซึ่งเจ้าชีวิตศรีสว่างวงศ์โปรดให้สร้างขึ้นหลังจากแม่น้ำโขงไหลผ่านแขวงบ่อแก้ว แขวงอุดมไชย มายังแขวงหลวงพระบาง จากหลวงพระบางแม่น้ำโขงไหลต่อไปยังแขวงไชยบุรี แขวงนี้อาจจะไม่โดดเด่นในเรื่องการท่องเที่ยวมากซักเท่าไร ถ้าเทียบกับเมืองหลวงพระบาง และนครเวียงจันทน์แล้ว แต่ในอนาคตอาจได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยว หากถนนที่เชื่อมต่อจังหวัดน่านเข้าสู่แขวงไชยบุรีตัดผ่านไปยังหลวงพระบาง

ไชยบุรี เมืองแห่งป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์และธรรมชาติอันสวยงาม ตั้งอยู่บนภูเขาและที่ราบสูง มีเขตแดนติดกับไทยยาว 645 กิโลเมตร ชาวพื้นเมืองส่วนใหญ่เป็นพวกไทดำ ไทลื้อ ขมุขฉิ่น กรี อาข่า และมลาบรี ทางตะวันออกติดกับฝั่งแม่น้ำโขง จะเห็นยอดเขาที่มองไกลๆ จะเหมือนช้างกำลังเดิน จึงได้ชื่อว่า ผาช้าง ส่วนทางทิศตะวันตกของตัวเมืองเป็นที่ตั้งของป่าสงวนแห่งชาติน้ำพูน ถัดมาทางตอนใต้ริมชายแดนมีน้ำตกให้เที่ยวชม ได้แก่ น้ำตกบ้านคำ น้ำตกตาดเหือง แต่ยังไม่มีถนนเข้าถึง ส่วนน้ำตกที่มีถนนเข้าถึงได้แก่ น้ำตกตาดแจว สูงราว 30 เมตร การเดินทางสะดวก อยู่ใกล้ตัวเมือง ห่างจากท่าเดื่อประมาณ 1 กิโลเมตร ชาวบ้านส่วนใหญ่นิยมมาเที่ยวพักผ่อนซึ่งเจ้าชีวิตศรีสว่างวงศ์โปรดให้สร้างขึ้น ชาวพื้นเมือง อาทิ ไทดำ ไทลื้อ ขมุ ขฉิ่น กรี อาข่า และมลาบรี จึงอพยพข้ามไปมาระหว่าง 2 ประเทศ ทั้งยังเป็นแขวงที่มีการทำไม้ซุงมากจึงมีช้างงานมากที่สุดในประเทศ

แขวงคำม่วน ลาว

แขวงคำม่วน

สถานที่ตั้ง
อยู่ระหว่างแขวงบอลิคำไซและสะหวันนะเขต ตรงข้ามกับจังหวัดนครพนมทางทิศตะวันออกโดยมีแม่น้ำโขงเป็นพรมแดนธรรมชาติขวางกั้น

เมืองหลวง : เมืองท่าแขก
แขวงคำม่วน นับเป็นแขวงที่มีความสำคัญทางประวัติลาว ในอดีตราวคริสต์ศตวรรษที่ 5 แขวงนี้เคยเป็นที่ตั้งของอาณาจักรฟูนัน และเจนละโดยได้เรียกขานเมืองนี้ว่า “ศรีโคตรบูร” ต่อมาเมื่อฝรั่งเศสยกทัพมายังเมืองศรีโคตรบูรในปี พ.ศ. 1910 เมืองศรีโคตรบูรจึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นเมือง “ท่าแขก” ด้วยเหตุนี้ภายในเมืองท่าแขกจะพบตึกอาคารสถาปัตยกรรมแบบฝรั่งเศสหลายแห่งปัจจุบันชื่อของท่าแขกได้เป็นเพียงชื่อของเมืองหลวงเท่านั้น โดยทางรัฐบาลลาวได้เปลี่ยนชื่อแขวงใหม่ให้เป็นคำม่วน เนื่องจากชื่อท่าแขกไม่สะท้อนถึงความเป็นชนชาติลาวได้ดีเพียงพอ แขวงคำม่วนตั้งอยู่ห่างจากนครเวียงจันทน์ลงมาทางทิศใต้ถึง 350 กิโลเมตร นับเป็นเมืองศูนย์กลางของการเดินทางและเป็นท่าด่านที่สำคัญอีกแห่งหนึ่ง นักท่องเที่ยวชาวไทยส่วนใหญ่ไม่นิยมเดินทางมาจากเวียงจันทน์แต่นิยมใช้บริการเรือข้ามฟากจากจังหวัดนครพนมมากกว่า

แขวงคำม่วนมีเขตป่าสงวนที่สำคัญถึง 2 แห่ง คือภูหินปั้น และนากาย-น้ำเทิน เป็นป่าสงวนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ นับว่าเป็นแขวงที่มีสภาพธรรมชาติที่สมบูรณ์ที่สุด ตัวเมืองตั้งอยู่ริมน้ำโขง เมืองหลวงชื่อ “ท่าแขก” ตรงข้ามกับจังหวัดนครพนม สามารถนั่งเรือข้ามโขงไปเที่ยวได้อย่างง่ายดาย นักท่องเที่ยวสามารถไปเที่ยวได้แบบไปเช้าเย็นกลับ หรือจะพักที่เมืองท่าแขก ซึ่งมีเกสเฮาท์ เรือนพักริมแม่น้ำโขง พร้อมร้านอาหารริมโขงให้บริการมากมาย หรือจะมาพักสบายๆที่ฝั่งจังหวัดนครพนมก็มีมากมายเช่นกัน

กิจกรรมท่องเที่ยวในแขวงคำม่วน ส่วนใหญ่จะอยู่ในเมืองท่าแขก มีรายการชมวัด เที่ยวชมตัวเมือง ชมอาคารสถาปัตยกรรมฝรั่งเศสมากมาย และเที่ยววัดศรีโคตรบูร วัดเก่าแก่ที่ตั้งอยู่ริมโขง ส่วนด้านนอกเมืองท่าแขกมีรายการท่องเที่ยวธรรมชาติชมถ้ำพระซึ่งต้องพายเรือแจวเข้าไปและเที่ยวถ้ำนกนางแอ่นก็ได้

ภูมิประเทศ
ส่วนใหญ่เป็นที่ราบริมโขง ซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านต่างๆ มากมาย ตอนกลางของแขวงเป็นเทือกเขามีภูเขาสูงสุดชื่อ ภูผาเป็ดสูงราว 1,558 ฟุต มีแม่น้ำสายสำคัญ คือ แม่น้ำมูน แม่น้ำเทือนหรือกระดิ่ง แม่น้ำหินบูน แม่น้ำเซบั้งไฟ และแม่น้ำเซบั้งน้อย แขวงคำม่วนแบ่งการปกครองออกเป็น 4 อำเภอ มีประชากรทั้งหมดจำนวน 111,971 คน ส่วนใหญ่เป็นลาว พวน ผู้ไท กะโซ้ แสก ย้อ และญวน
บริเวณปากถ้ำยังมีสัตว์ป่าหาดูได้ยากให้ชมอีกด้วย

เกียดยง ลาว

เกียดยง

ไม่ไกลจากบ้านผาโพ มีบริการขี่ช้างเที่ยวพูอาสา แวะชมลานหินโบราณ
การเดินทาง การไปบ้านผาโพและเกียดยง ขึ้นรถสายปากเซ - เกียดยงที่คิวหลักแปดเมืองปากเซ ออกเดินทาง 09.00 น. และ 10.00 น. เที่ยวกลับบ้านผาโพ - ปากเซ ออกเวลา 07.00 น.

โพนสะหวัน ลาว

โพนสะหวัน หรือโพนสวรรค์ (Phonsavan)

เป็นเมืองสร้างใหม่แทนเมืองเซียงขวางเดิมที่ถูกระเบิดเสียหาย และทางการลาวไม่ต้องการฟื้นฟู จึงได้ย้ายหน่วยราชการมาตั้งเมืองใหม่ที่เขตเมืองโนนสุข หรือเมืองแปก เปลี่ยนชื่อเป็นบ้านโพนสะหวันเมื่อปีพ.ศ 2510 ในตัวเมืองมีถนนตัดเป็นตารางบางส่วนลาดยางแล้ว บางส่วนยังเป็นลูกรัง อาคารบ้านเรือนบนถนนสายหลัดเป็นอาคารตึก 2 ชั้น ตกแต่งด้วยชิ้นส่วนจากระเบิด ใจกลางเมืองมีตลาดตั้งอยู่สองฟากถนน ฝั่งหนึ่งเป็นตลาดสด อีกฝั่งเรียกว่าตลาดแห้ง ขายสินค้าหลากชนิด ส่วนใหญ่เป็นสินค้านำเข้าจากจีนและเวียดนาม

อาคารหอสมุดแห่งชาติ ลาว

tour-national-library-laos

อาคารหอสมุดแห่งชาติและตึกเก่าอื่นๆ
- เปิดวันจันทร์-ศุกร์ เวลา ๐๘.๐๐-๑๖.๐๐ น. ปิดวันหยุดรัฐการ

เป็นอาคารยุคเก่าในสมัยอาณานิคม ปัจจุบันเปิดให้คนทั่วไปเข้าไปใช้ประโ่ยชน์ได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย รวมทั้งชาวต่า่งประเทศด้วย นอกจากนี้ตามริมแม่น้ำโขงยังมีอาคารยุคเก่าอีกมาก บางแห่งมีปูนปั้นรูปช้า่งสามเศียรอยู่ที่หน้าจั่ว ซึ่งแสดงว่าเคยเป็นอาคารของพวกเจ้ามาก่อน

tour-national-library-laos

สุสานอองรี มูโอต์ ลาว

tour-grave-henri-mouhot-laos

สุสานอองรี มูโอต์ (Henri Mouhot)
เลยจากบ้านผานมไปประมาณ ๓ กิโลเมตร มีสถานที่น่าสนใจ ซึ่งนักท่องเที่ยวทั่วไปมักไม่ได้แวะชม นั่นคือ สุสานอองรี มูโอต์ (Henri Mouhot) นักสำรวจชาวฝรั่งเศสซึ่งเป็นชาวตะวันตกคนแรกที่ได้เผยแพร่เรื่องราวของนครวัดให้โลกรู้จัก บันทึกและภาพสเกตช์ของเขาทำให้โลกตื่นตะลึงกับความยิ่งใหญ่ของนครวัด นิตยสาร National Geographic อันมีชื่อเสียงถึงกับกล่าวว่า การค้นพบนครวัดของมูโอต์นับเป็นการค้นพบทางด้านโบราณคดีที่ยิ่งใหญ่และสำคัญที่สุดในศตวรรษที่ ๑๙

สิ่งน่าสนใจ
หลุมศพมูโอต์
ใน พ.ศ.๒๔๐๙ คณะสำรวจของ ฟรังซีส การ์นิเยร์ (Francis Garnier) เดินทางมาถึงหลวงพระบาง และสร้างสุสานให้ อองรี มูโอต์ ต่อมา ออร์กุสต์ ปาวี (ม. ปาวี) ได้ย้ายสุสานขึ้นไปบนเนินดินเหนือจากจุดเดิมประมาณ ๕๐ เมตร เพื่อมิให้สายน้ำคานเซาะพังลงไป ซึ่งก็คือจุดที่สุสานตั้งอยู่ในปัจจุบัน

ค้นหาที่ท่องเที่ยว


Thailand Tourism Standard

ทัวร์แนะนำ

ผู้เข้าชม

มี 1150 ผู้มาเยือน และ ไม่มีสมาชิกออนไลน์ ออนไลน์