สถานที่ท่องเที่ยว ประเทศลาว - รับจัด เอาท์ติ้ง, ทีมบิ้วดิ้ง, ซีเอสอาร์, สัมนานอกสถานที่, วอร์คแรลลี่, ดูงาน ในประเทศและโซนเอเชีย สำหรับบริษัทในเขตกรุงเทพ ปริมณฑล และ ฉะเชิงเทรา ชลบุรี ระยอง (084-160-0210 หรือ แอดไลน์: newviewtour)

แขวง พงสาลี ลาว

แขวงพงสาลี

สถานที่ตั้ง
อยู่ติดชายแดนจีน+เวียดนามเหนือ อยู่เหนือสุดของประเทศลาว

เมืองหลวง เมืองพงสาลี
พงสาลีหากมองในแผนที่ พงสาลีเป็นดินแดนของลาวที่ติดกับพรมแดนของประเทศจีนและเวียดนาม ทำให้กลายเป็นพื้นที่ยุทธศาสตร์ที่มีการเข้ามายึดครองจากหัวเมืองใหญ่ทั้งหลายในอดีต พื้นที่เป็นภูเขาและที่ราบสูง อาณาเขต 16,000 ตารางกิโลเมตร ในปัจจุบันพงสาลีเป็นเมืองหลวงของแขวง มีประชากร 167,181 คน พลเมืองเป็นชนกลุ่มน้อยกว่า 20 เผ่ามากที่สุดคือชาวขมุ ตัวเมืองตั้งอยู่บนภูเขาสูง (ภูฟ้า) 1,400 เมตร ในเขตเขาภูฟ้า ทำให้อากาศเย็นสบายตลอดปี และเนื่องจากตั้งอยู่ในชัยภูมิอันเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ คืออยู่ตรงกึ่งกลางระหว่างจีนกับเวียดนาม ฝรั่งเศสจึงให้ความสำคัญกับพื้นที่แถบนี้มากถึงขนาดสั่งการให้ตั้งค่ายกองทหารรักษาการณ์ขึ้น ดังมีร่องรอยของสถาปัตยกรรมแบบฝรั่งเศสปรากฎให้เห็นตามซอยต่างๆ แม้จะถูกอาคารพาณิชย์ของจีนที่เน้นประโยชน์ใช้สอยบดบังไปส่วนใหญ่

ตามบันทึกกล่าวไว้ว่าในอดีตพงสาลีมีฐานะเป็นหนึ่งในเมืองของพวกไทลื้อในแคว้นสิบสองปันนาของจีน แต่ฝรั่งเศสได้แย่งมาจากจีนในสนธิสัญญาที่ทำขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2438 ต่อมาเมื่อตกมาเป็นของลาว จึงกลายเป็นแขวงที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติมาที่สุดแขวงหนึ่ง มีทั้งม้ง อาข่า เย้า ชาวไท เผ่าต่างๆ รวมถึงชาวต่างด้าวเวียดนามกับจีน เนื่องจากรัฐบาลลาวมีนโยบายที่จะสร้าง เอกภาพในความหลากหลาย จึงได้รวมชนกลุ่มน้อยถึง 23 เผ่า เข้าด้วยกัน

สมัยอาณานิคมฝรั่งเศสใช้เป็นที่ตั้งค่ายทหาร ในตัวเมืองจึงยังมีอาคารแบบฝรั่งเศสหลงเหลืออยู่การท่องเที่ยวหลักในพงสาลีคือการเดินป่าเยี่ยมชมหมู่บ้านชาวเขาเผ่าต่างๆ สอบถามรายละเอียดได้จากเคาน์เตอร์ของโรงแรม

แขวงบอลิคำไช ลาว

แขวงบอลิคำไช

สถานที่ตั้ง
แขวงบอลิคำไซ ตั้งอยู่ระหว่างแขวงเวียงจันทน์และแขวงคำม่วน

เมืองหลวง เมืองปากซัน
บอลิคำไซ เป็นประตูสู่ลาวใต้ และยังเป็นแขวงที่มีความสำคัญด้านการท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งของประเทศลาว เพราะเป็นเมืองท่าด่านติดชายแดนสองประเทศ โดยทางด้านทิศตะวันตกริมฝั่งแม่น้ำโขงบริเวณเมืองปากซัน จะตรงข้ามกับอำเภอบึงกาฬ จังหวัดหนองคายของไทย ส่วนทางด้านทิศตะวันออกบริเวณด่านแก้วเหนือจะติดด่านกอเตรียวของประเทศเวียตนาม การท่องเที่ยวแขวงบลิคำไซสามารถนั่งรถจากแขวงเวียงจันทน์ลัดเลาะลงมาตามถนนทางหลวงหมายเลข 13 ใต้ หรือจะใช้บริการเรือข้ามฝากไปเที่ยวก็ได้

ลักษณะภูมิประเทศ
แขวงบอลิคำไซตั้งอยู่บริเวณตอนกลางประเทศส่วนที่มองเห็นเป็นเอวคอดในแผนที่ภูมิประเทศทางตะวันตกเป็นภูเขาสูงที่ลาดตํ่าลงมาทางตะวันตกเฉียงใต้สู่บริเวณชายฝั่งแม่นํ้าโขง

ส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูงชันทางทิศตะวันตกและพื้นที่ราบลุ่มบริเวณแม่น้ำโขง โดยมีสายน้ำใสสะอาดสีเขียวจากแม่น้ำในเมืองปากซัน ไหลออกมาบรรจบกับสายน้ำสีขุ่นของแม่น้ำโขง เกิดเป็นจุดชมวิว น้ำสองสี ที่สร้างชื่อเสียงทำให้นักท่องเที่ยวรู้จักแขวงบอลิคำไซและเมืองปากซัน

เมืองสองน้ำแห่งนี้ไม่มีสถานที่ท่องเที่ยวโดดเด่นมากในภายในตัวเมือง แต่เป็นเมืองศูนย์กลางของการค้าขาย การเดินทาง และที่ตั้งของกองทัพ นับเป็นเมืองเล็กๆ ที่สามารถนั่งรถสามล้อชมเมืองได้ และจุดที่ไม่ควรที่จะพลาดคือ “แม่น้ำสองสี” บริเวณปากแม่น้ำซัน ห่างจากบริเวณตลาดใหม่ 3 กิโลเมตร บริเวณนี้มีร้านอาหารอยู่ไม่กี่ร้าน ให้บริการอาหารประเภทปลาแม่น้ำโขงและปลาแม่น้ำซัน ส่วนที่พักจะมีเป็นเกสเฮาท์เล็กๆ ส่วนมากนักท่องเที่ยวจะนิยมไปเช้า เย็นกลับ หรือเที่ยวเมืองปากซันตอนเช้าและลัดเลาะไปเมืองท่าแขก

การเดินทาง
จากกรุงเทพฯ ให้ใช้ทางหลวงหมายเลข 2 ผ่านจังหวัดสระบุรี นครราชสีมา ขอนแก่น อุดรธานี มาถึงหนองคายประมาณ 616 กิโลเมตร ไปที่ด่านศุลกากร จังหวัดหนองคาย เพื่อใช้บริการเรือข้ามฟากเปิดให้บริการตั้งแต่ 09.00 – 16.30 น. ค่าโดยสารคนละ 50 บาท เรือออกไม่เป็นเวลา หรือจะเหมาไปเองก็ได้ เพื่อมาถึงเมืองปากซัน ส่วนด่านท่าเรือปากซันจะเปิด – ปิดเวลาเดียวกับไทย ในช่วงที่นักท่องเที่ยวน้อยคุณต้องเหมาเรือกลับมาฝั่งไทยเองประมาณ 300 บาท

แขวง เซียงขวาง ลาว

แขวงเซียงขวาง หรือเชียงขวาง

อยู่ทางทิศตะวันออกของหลวงพระบาง ติดกับประเทศเวียดนาม เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของลาวพวน มีเรื่องเล่าตามประวัติศาสตร์ว่า เมื่อขุนบรมสร้างเมืองแถง (เดียนเบียนฟู) เป็นราชธานีแล้ว ได้ส่งพระโอรสไปครองเมืองต่างๆ โดยรอบ โอรสองค์ที่ 7 คือท้าวเจืองได้ครองเมืองพวน (หรือเซียงขวางในปัจจุบัน) หลังสมัยขุนเจือง เซียงขวางตกเป็นเมืองขึ้นของญวน ได้ชื่อว่า เมืองตรันนินห์ เป็นที่มาของชื่อที่ราบสูงใจกลางแขวง ต่อมาตกอยู่ในอำนาจของไทยเพราะอยู่ในเขตปกครองของประเทศราชหลวงพระบาง เมื่อชาติตะวันตกแผ่อิทธิพลเข้ามาในอินโดจีน ไทยต้องเสียลาวให้แก่ฝรั่งเศส หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ชาติต่างๆ ในอินโดจีน ได้แก่ ญวน ลาว กัมพูชา ต่างเรียกร้องเอกราชคืนจากเจ้าอาณานิคมจนสำเร็จ

แต่การเมืองภายในแตกออกเป็นฝ่ายซ้าย (ได้รับการสนับสนุนจากรัสเซีย จีน เวียดนามเหนือในขณะนั้น)และ ฝ่ายขวา (ได้รับการสนับสนุนจากซีไอเอของสหรัฐอเมริกา) รบราแย่งชิงอำนาจกันเป็นสงครามอินโดจีน สงครามที่ร้ายแรงที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ คร่าชีวิตผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก บ้านเมืองเสียหายยับเยิน แขวงเซียงขวาง ที่เคยมีป่าไม้อุดมสมบูรณ์และสัตว์ป่าชุกชุม ก็โดนระเบิดสารเคมีและการหักร้างถางพงจนเหลือแต่ทุ่งหญ้าหัวโล้นรวมทั้งพูเบี้ย ภูเขาที่สูงที่สุดในลาว 2,820 เมตร

แขวง เซกอง ลาว

แขวงเซกอง

เป็นแขวงที่ยากจนและมีประชากรอาศัยอยู่น้อยที่สุด ประมาณ 60,000 คนเศษ หรือ 1 เปอร์เซ็นต์ของพลเมืองทั้งประเทศ ได้แก่ ชนเผ่ากะตู ตะเวียง แงะ ตะโอย ละเว ละเวน เป็นต้น สภาพพื้นที่เป็น่าเขาทำให้การคมนาคมลำบาก ถนนที่มีอยู่บางสายไม่สามารถใช้งานได้ในฤดูฝนเป็นเมืองเอกของแขวง เซกองเป็นเมืองเล็กๆ ที่ยังคงเต็มไปด้วยร่องรอยจากสงคราม อยู่ภายในวงล้อมของแม่น้ำเซกองและที่ราบสูงบอละเวน จึงทำให้มีทัศนียภาพที่สงบและงดงามสิ่งที่น่าสนใจของเมืองนี้ คือ ร้านจำหน่ายหัตถกรรมพื้นเมืองของชนเผ่าต่างๆ เช่น ผ้าทอ ผ้าปัก เครื่องจักสาน ผลไม้ สมุนไพร เป็นต้น ออกจากตัวเมืองไปทางใต้ วิ่งรถประมาณ 20 นาทีจะถึงตากแฝก น้ำที่น้ำตกไหลแรง มีศาลาชมวิวบนผาใช้เป็นที่กางเต็นท์พักแรมได้ แต่ควรระวังเวลาลงเล่นน้ำ มีคนถูกปลาปักเป้าน้ำจืดตำมาแล้ว

แขวงไชยบุรี ลาว

แขวงไชยบุรี

สถานที่ตั้ง :
อยู่ติดชายแดนไทย ตั้งแต่จังหวัดเชียงรายตอนล่าง-พะเยา-น่าน-อุตรดิษถ์-พิษณุโลก-เลย

เมืองหลวง เมืองไชยบุรี
หลังจากแม่น้ำโขงไหลผ่านแขวงบ่อแก้ว แขวงอุดมไชย มายังแขวงหลวงพระบาง จากหลวงพระบางแม่น้ำโขงไหลต่อไปยังแขวงไชยบุรี แขวงนี้อาจจะไม่โดดเด่นในเรื่องการท่องเที่ยวมากซักเท่าไร ถ้าเทียบกับเมืองหลวงพระบาง และนครเวียงจันทน์แล้ว แต่ในอนาคตอาจได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยว หากถนนที่เชื่อมต่อจังหวัดน่านเข้าสู่แขวงไชยบุรีตัดผ่านไปยังหลวงพระบาง

ไชยบุรี เมืองแห่งป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์และธรรมชาติอันสวยงาม ตั้งอยู่บนภูเขาและที่ราบสูง มีเขตแดนติดกับไทยยาว 645 กิโลเมตร ชาวพื้นเมืองส่วนใหญ่เป็นพวกไทดำ ไทลื้อ ขมุขฉิ่น กรี อาข่า และมลาบรี ทางตะวันออกติดกับฝั่งแม่น้ำโขง จะเห็นยอดเขาที่มองไกลๆ จะเหมือนช้างกำลังเดิน จึงได้ชื่อว่า ผาช้าง ส่วนทางทิศตะวันตกของตัวเมืองมีต้นไม้ขึ้นหนาทึบเป็นที่ตั้งของป่าสงวนแห่งชาติน้ำพูน ถัดมาทางตอนใต้ริมชายแดนมีน้ำตกให้เที่ยวชม ได้แก่ น้ำตกบ้านคำ น้ำตกตาดเหือง แต่ยังไม่มีถนนเข้าถึง ส่วนน้ำตกที่มีถนนเข้าถึงและเป็นที่นิยมของชาวบ้านได้แก่ น้ำตกตาดแจว สูงราว 30 เมตร อยู่ห่างจากท่าเดื่อประมาณ 1 กิโลเมตร การเดินทางสะดวก อยู่ใกล้ตัวเมือง ห่างจากท่าเดื่อประมาณ 1 กิโลเมตร ชาวบ้านส่วนใหญ่นิยมมาเที่ยวพักผ่อนซึ่งเจ้าชีวิตศรีสว่างวงศ์โปรดให้สร้างขึ้นหลังจากแม่น้ำโขงไหลผ่านแขวงบ่อแก้ว แขวงอุดมไชย มายังแขวงหลวงพระบาง จากหลวงพระบางแม่น้ำโขงไหลต่อไปยังแขวงไชยบุรี แขวงนี้อาจจะไม่โดดเด่นในเรื่องการท่องเที่ยวมากซักเท่าไร ถ้าเทียบกับเมืองหลวงพระบาง และนครเวียงจันทน์แล้ว แต่ในอนาคตอาจได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยว หากถนนที่เชื่อมต่อจังหวัดน่านเข้าสู่แขวงไชยบุรีตัดผ่านไปยังหลวงพระบาง

ไชยบุรี เมืองแห่งป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์และธรรมชาติอันสวยงาม ตั้งอยู่บนภูเขาและที่ราบสูง มีเขตแดนติดกับไทยยาว 645 กิโลเมตร ชาวพื้นเมืองส่วนใหญ่เป็นพวกไทดำ ไทลื้อ ขมุขฉิ่น กรี อาข่า และมลาบรี ทางตะวันออกติดกับฝั่งแม่น้ำโขง จะเห็นยอดเขาที่มองไกลๆ จะเหมือนช้างกำลังเดิน จึงได้ชื่อว่า ผาช้าง ส่วนทางทิศตะวันตกของตัวเมืองเป็นที่ตั้งของป่าสงวนแห่งชาติน้ำพูน ถัดมาทางตอนใต้ริมชายแดนมีน้ำตกให้เที่ยวชม ได้แก่ น้ำตกบ้านคำ น้ำตกตาดเหือง แต่ยังไม่มีถนนเข้าถึง ส่วนน้ำตกที่มีถนนเข้าถึงได้แก่ น้ำตกตาดแจว สูงราว 30 เมตร การเดินทางสะดวก อยู่ใกล้ตัวเมือง ห่างจากท่าเดื่อประมาณ 1 กิโลเมตร ชาวบ้านส่วนใหญ่นิยมมาเที่ยวพักผ่อนซึ่งเจ้าชีวิตศรีสว่างวงศ์โปรดให้สร้างขึ้น ชาวพื้นเมือง อาทิ ไทดำ ไทลื้อ ขมุ ขฉิ่น กรี อาข่า และมลาบรี จึงอพยพข้ามไปมาระหว่าง 2 ประเทศ ทั้งยังเป็นแขวงที่มีการทำไม้ซุงมากจึงมีช้างงานมากที่สุดในประเทศ

แขวงคำม่วน ลาว

แขวงคำม่วน

สถานที่ตั้ง
อยู่ระหว่างแขวงบอลิคำไซและสะหวันนะเขต ตรงข้ามกับจังหวัดนครพนมทางทิศตะวันออกโดยมีแม่น้ำโขงเป็นพรมแดนธรรมชาติขวางกั้น

เมืองหลวง : เมืองท่าแขก
แขวงคำม่วน นับเป็นแขวงที่มีความสำคัญทางประวัติลาว ในอดีตราวคริสต์ศตวรรษที่ 5 แขวงนี้เคยเป็นที่ตั้งของอาณาจักรฟูนัน และเจนละโดยได้เรียกขานเมืองนี้ว่า “ศรีโคตรบูร” ต่อมาเมื่อฝรั่งเศสยกทัพมายังเมืองศรีโคตรบูรในปี พ.ศ. 1910 เมืองศรีโคตรบูรจึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นเมือง “ท่าแขก” ด้วยเหตุนี้ภายในเมืองท่าแขกจะพบตึกอาคารสถาปัตยกรรมแบบฝรั่งเศสหลายแห่งปัจจุบันชื่อของท่าแขกได้เป็นเพียงชื่อของเมืองหลวงเท่านั้น โดยทางรัฐบาลลาวได้เปลี่ยนชื่อแขวงใหม่ให้เป็นคำม่วน เนื่องจากชื่อท่าแขกไม่สะท้อนถึงความเป็นชนชาติลาวได้ดีเพียงพอ แขวงคำม่วนตั้งอยู่ห่างจากนครเวียงจันทน์ลงมาทางทิศใต้ถึง 350 กิโลเมตร นับเป็นเมืองศูนย์กลางของการเดินทางและเป็นท่าด่านที่สำคัญอีกแห่งหนึ่ง นักท่องเที่ยวชาวไทยส่วนใหญ่ไม่นิยมเดินทางมาจากเวียงจันทน์แต่นิยมใช้บริการเรือข้ามฟากจากจังหวัดนครพนมมากกว่า

แขวงคำม่วนมีเขตป่าสงวนที่สำคัญถึง 2 แห่ง คือภูหินปั้น และนากาย-น้ำเทิน เป็นป่าสงวนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ นับว่าเป็นแขวงที่มีสภาพธรรมชาติที่สมบูรณ์ที่สุด ตัวเมืองตั้งอยู่ริมน้ำโขง เมืองหลวงชื่อ “ท่าแขก” ตรงข้ามกับจังหวัดนครพนม สามารถนั่งเรือข้ามโขงไปเที่ยวได้อย่างง่ายดาย นักท่องเที่ยวสามารถไปเที่ยวได้แบบไปเช้าเย็นกลับ หรือจะพักที่เมืองท่าแขก ซึ่งมีเกสเฮาท์ เรือนพักริมแม่น้ำโขง พร้อมร้านอาหารริมโขงให้บริการมากมาย หรือจะมาพักสบายๆที่ฝั่งจังหวัดนครพนมก็มีมากมายเช่นกัน

กิจกรรมท่องเที่ยวในแขวงคำม่วน ส่วนใหญ่จะอยู่ในเมืองท่าแขก มีรายการชมวัด เที่ยวชมตัวเมือง ชมอาคารสถาปัตยกรรมฝรั่งเศสมากมาย และเที่ยววัดศรีโคตรบูร วัดเก่าแก่ที่ตั้งอยู่ริมโขง ส่วนด้านนอกเมืองท่าแขกมีรายการท่องเที่ยวธรรมชาติชมถ้ำพระซึ่งต้องพายเรือแจวเข้าไปและเที่ยวถ้ำนกนางแอ่นก็ได้

ภูมิประเทศ
ส่วนใหญ่เป็นที่ราบริมโขง ซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านต่างๆ มากมาย ตอนกลางของแขวงเป็นเทือกเขามีภูเขาสูงสุดชื่อ ภูผาเป็ดสูงราว 1,558 ฟุต มีแม่น้ำสายสำคัญ คือ แม่น้ำมูน แม่น้ำเทือนหรือกระดิ่ง แม่น้ำหินบูน แม่น้ำเซบั้งไฟ และแม่น้ำเซบั้งน้อย แขวงคำม่วนแบ่งการปกครองออกเป็น 4 อำเภอ มีประชากรทั้งหมดจำนวน 111,971 คน ส่วนใหญ่เป็นลาว พวน ผู้ไท กะโซ้ แสก ย้อ และญวน
บริเวณปากถ้ำยังมีสัตว์ป่าหาดูได้ยากให้ชมอีกด้วย

เกียดยง ลาว

เกียดยง

ไม่ไกลจากบ้านผาโพ มีบริการขี่ช้างเที่ยวพูอาสา แวะชมลานหินโบราณ
การเดินทาง การไปบ้านผาโพและเกียดยง ขึ้นรถสายปากเซ - เกียดยงที่คิวหลักแปดเมืองปากเซ ออกเดินทาง 09.00 น. และ 10.00 น. เที่ยวกลับบ้านผาโพ - ปากเซ ออกเวลา 07.00 น.

โพนสะหวัน ลาว

โพนสะหวัน หรือโพนสวรรค์ (Phonsavan)

เป็นเมืองสร้างใหม่แทนเมืองเซียงขวางเดิมที่ถูกระเบิดเสียหาย และทางการลาวไม่ต้องการฟื้นฟู จึงได้ย้ายหน่วยราชการมาตั้งเมืองใหม่ที่เขตเมืองโนนสุข หรือเมืองแปก เปลี่ยนชื่อเป็นบ้านโพนสะหวันเมื่อปีพ.ศ 2510 ในตัวเมืองมีถนนตัดเป็นตารางบางส่วนลาดยางแล้ว บางส่วนยังเป็นลูกรัง อาคารบ้านเรือนบนถนนสายหลัดเป็นอาคารตึก 2 ชั้น ตกแต่งด้วยชิ้นส่วนจากระเบิด ใจกลางเมืองมีตลาดตั้งอยู่สองฟากถนน ฝั่งหนึ่งเป็นตลาดสด อีกฝั่งเรียกว่าตลาดแห้ง ขายสินค้าหลากชนิด ส่วนใหญ่เป็นสินค้านำเข้าจากจีนและเวียดนาม

อาคารหอสมุดแห่งชาติ ลาว

อาคารหอสมุดแห่งชาติและตึกเก่าอื่นๆ
- เปิดวันจันทร์-ศุกร์ เวลา ๐๘.๐๐-๑๖.๐๐ น. ปิดวันหยุดรัฐการ

เป็นอาคารยุคเก่าในสมัยอาณานิคม ปัจจุบันเปิดให้คนทั่วไปเข้าไปใช้ประโ่ยชน์ได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย รวมทั้งชาวต่า่งประเทศด้วย นอกจากนี้ตามริมแม่น้ำโขงยังมีอาคารยุคเก่าอีกมาก บางแห่งมีปูนปั้นรูปช้า่งสามเศียรอยู่ที่หน้าจั่ว ซึ่งแสดงว่าเคยเป็นอาคารของพวกเจ้ามาก่อน

สุสานอองรี มูโอต์ ลาว

สุสานอองรี มูโอต์ (Henri Mouhot)
เลยจากบ้านผานมไปประมาณ ๓ กิโลเมตร มีสถานที่น่าสนใจ ซึ่งนักท่องเที่ยวทั่วไปมักไม่ได้แวะชม นั่นคือ สุสานอองรี มูโอต์ (Henri Mouhot) นักสำรวจชาวฝรั่งเศสซึ่งเป็นชาวตะวันตกคนแรกที่ได้เผยแพร่เรื่องราวของนครวัดให้โลกรู้จัก บันทึกและภาพสเกตช์ของเขาทำให้โลกตื่นตะลึงกับความยิ่งใหญ่ของนครวัด นิตยสาร National Geographic อันมีชื่อเสียงถึงกับกล่าวว่า การค้นพบนครวัดของมูโอต์นับเป็นการค้นพบทางด้านโบราณคดีที่ยิ่งใหญ่และสำคัญที่สุดในศตวรรษที่ ๑๙

สิ่งน่าสนใจ
หลุมศพมูโอต์
ใน พ.ศ.๒๔๐๙ คณะสำรวจของ ฟรังซีส การ์นิเยร์ (Francis Garnier) เดินทางมาถึงหลวงพระบาง และสร้างสุสานให้ อองรี มูโอต์ ต่อมา ออร์กุสต์ ปาวี (ม. ปาวี) ได้ย้ายสุสานขึ้นไปบนเนินดินเหนือจากจุดเดิมประมาณ ๕๐ เมตร เพื่อมิให้สายน้ำคานเซาะพังลงไป ซึ่งก็คือจุดที่สุสานตั้งอยู่ในปัจจุบัน