แขวง อุดมไซย ลาว
แขวงอุดมไชย
สถานที่ตั้ง
แขวงอุดมไชยตั้งอยู่ในวงล้อมของแขวงพงสาลี หลวงพระบาง ไซยะบูลิ บ่อแก้ว หลวงนํ้าทา และ เมืองเมิงลา มณฑลยูนนาน ประเทศจีน เมืองหลวง : อุดมไชย (Udomxai) หรือ เมืองไชย (Muang Xai)
เมืองปากแบ่งเมืองท่องเที่ยวของแขวงอุดมไชย เป็นจุดแวะพักที่สำคัญของทั้งคนและเรือ จากหลวงพระบางหากนั่งเรือทวนสายน้ำมาถึงปากแบ่งใช้เวลาประมาณ 10 ชั่วโมง ถ้าออกเดินทางตอนเช้าจะถึงที่ท่าเรือค่ำพอดี แต่ถ้านั่งเรือตามสายน้ำจากห้วยทราย แขวงบ่อแก้ว ตรงข้ามกับท่าเรือเชียงของ จังหวัดเชียงราย จะใช้เวลาน้อยกว่า แต่ก็ต้องมาแวะพักค้างคืนที่ปากแบงเช่นกัน ถ้าได้แวะที่นี่ตอนเช้าสามารถตื่นขึ้นมาชมทะเลหมอกของสายน้ำโขง ล้อมรอบด้วยผืนป่าที่อุดมสมบูรณ์ สายน้ำจะคดเคี้ยวมีแก่งอยู่กลางลำน้ำตลอด ตรงท่าเรือจะมีเรือจอดอยู่เรียงรายเต็มไปหมด ทั้งเรือส่งสินค้า เรือเร็ว เรือช้า ซึ่งเป็นศูนย์กลางของการเดินเรือ ถ้าต้องการไปยังหลวงพระบาง สามารถไปด้วยเรือเร็ว จะเป็นเรือท้องแบนนั่งได้ 6 คน ต้องสวมเสื้อชูชีพด้วยและหมวกกันน็อก ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง หรือถ้านั่งเรือช้าจะใช้เวลาประมาณ 10 ชั่วโมง
อุดมไชย หรือ เมืองไชย เป็นเมืองหลวงของแขวงอุดมไชย ตั้งอยู่ในวงล้อมของแขวงพงสาลี หลวงพระบาง ไชยบุรี และหลวงน้ำทา สมัยสงครามกู้ชาติและเปลี่ยนแปลงการปกครอง ทางหลวงหมายเลข 1 ตัดกับทางหลวงหมายเลข 4 เคยเป็นศูนย์กลางที่จีนใช้ส่งความช่วยเหลือผ่านไปยังขบวนการประเทศลาวในช่วงปี พ.ศ. 2513 แต่ในปัจจุบัน อาคารกงสุลเก่าของจีนได้เปลี่ยนแปลงเป็นโรงแรมไปแล้ว รัฐบาลลาวตอบแทนจีนที่ยอมเสียค่าใช้จ่ายในการสร้างถนนด้วยการให้สัมปทานไม้ในเขตหุบเขาแขวงอุดมไชย ส่งผลให้ป่าไม้บริเวณนี้ถูกทำลายลง จีนให้ความช่วยเหลือในหลายด้าน ตัดถนนอย่างดี ผ่านชายแดนเมืองเมิงลา ผ่านอุดมไซไปจนถึงปากแบ่ง ถนนสายนี้ สมัยก่อนใช้ขนอาวุธยุทโธปกรณ์ ปัจจุบันเป็นถนนขนส่งสินค้าและเพื่อการเดินทางท่องเที่ยว ปัจจุบันจีนมีอิทธิพลในรูปของการค้า มีตลาดใหญ่ๆ ขายของมากมาย
แต่ปัจจุบัน ดูแห้งแล้งมีแต่ตึก ศูนย์กลางของเมืองคือ พูไซ ซึ่งเป็นที่ตั้งพระธาตุหลักเมือง สถานที่น่าสนใจมีเพียงตลาดขนาดใหญ่กลางเมือง ชาวบ้านหลากเผ่าจากทุกมุมแขวงจะนำสินค้ามาแลกเปลี่ยนซื้อขายกันที่ตลาดนี้ นอกเมืองออกไปมีตาดสิบเอ็ด (ทางหลวงหมายเลข 1 ประมาณกิโลเมตรที่ 11) นํ้า จากนํ้าตกไหลลงสู่แม่นํ้าทา จากอุดมไซ 28 กิโลเมตร (เส้นทางไปพงสาลี) เป็นที่ตั้งของเมืองหล้า ริมฝั่งแม่นํ้าพาก ซึ่งเป็นสายนํ้าที่ไม่ธรรมดา บางช่วงเป็นนํ้าร้อนที่ชาวเมืองใช้บำบัดโรค ในเมืองหล้ายังมีวัดโบราณเป็นที่ประดิษฐานพระแซกคำ พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คู่เมือง เล่ากันว่ายามบ้านเมืองมีศึก มีคนเห็นนํ้าไหลจากพระเนตรของพระแซกคำ
เมื่อมาถึงตัวเมืองจะเห็นอนุสาวรีย์ของท่านไกรสร ตรงนี้จะเป็นจุดนัดพบของชาวลาวเป็นที่พักผ่อน มาทางทิศตะวันออกเฉียงใต้จะเห็นยอดพระธาตุสีทองสุกตั้งอยู่บนเนินเขาใจกลางเมือง ชื่อว่า พูพระธาตุ ซึ่งเป็นศาสนสถานที่สำคัญของชาวลาวและเป็นจุดที่สามารถชมวิวทิวทัศน์ได้รอบเมือง ท่ามกลางการถูกล้อมรอบด้วยทิวเขาสลับซับซ้อน
ด้านนอกเมืองบนทางหลวงหมายเลข 1 ประมาณกิโลเมตรที่ 11 มีน้ำตกที่สวยงามชื่อว่า ตาดสิบเอ็ด เป็นน้ำตกที่ไหลผ่านโขดหินลงสู่แม่น้ำทาระหว่างทางจะพบกับวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม หมู่บ้านชาวเขา เช่น ลาวสูง เผ่าอาข่า ม้ง เย้า
ถ้าเส้นทางพงสาลีจะผ่านบ่อน้ำร้อนที่ชาวลาวเชื่อว่าสามารถรักษาโรคภัยได้ มายังเมืองหล้า ริมฝั่งแม่น้ำพาก ภายในเมืองมีวัดโบราณเป็นที่ประดิษฐานพระแซกคำ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมือง ยามศึกสงครามจะมีชาวบ้านเห็นน้ำตาไหลจากดวงตาของพระแซกคำ
อุดมไชยแม้จะมีสถานที่ท่องเที่ยวให้ชมน้อย แต่ก็ยังเป็นศูนย์กลางของการเดินทางของชาวลาว เพราะมีสถานีขนส่งขนาดใหญ่อยู่นอกเมือง สามารถไปเมืองอื่นๆได้สะดวก ได้แก่ เวียงจันทน์ หลวงพระบาง หลวงน้ำทา พงสาลี หรือไปยังบ่อเต็นซึ่งเป็นชายแดนในเขตยูนนานประจีนก็ได้
ปากแบ่งเป็นเมืองเล็กๆ แต่น่าอยู่ ตัวเมืองอยู่เนินเขา ณ จุดที่แม่น้ำโขงและแม่น้ำแบ่งไหลมาบรรจบกัน เป็นศูนย์กลางของการเดินเรือที่สำคัญของแม่น้ำโขง อยู่ระหว่าง
เส้นทางเดินเรือของหลวงพระบาง-ห้วยทราย แขวงบ่อแก้ว และเส้นทางเดินเรือไปยังแขวงอุดมไชยและหลวงน้ำทา ชาวบ้านส่วนใหญ่จะอาศัยอยู่บนเนินเขา ดำรงชีวิตที่เรียบง่าย จะมีโรงแรม เกสต์เฮาท์ ร้านค้า ร้านอาหาร มากมายไว้คอยบริการนักท่องเที่ยว และบริการเรือไปยังหลวงพระบาง
วัดสินจงแจ้ง : ทางตอนเหนือของตัวเมืองมีวัดสินจงแจ้งที่นักท่องเที่ยวน่าจะไปเที่ยวชมอีกที่หนึ่ง มีพระพุทธรูปหลายสมัย จุดเด่นอยู่ที่ภาพจิตรกรรมฝาผนัง ด้านนอกของอุโบสถเป็นภาพวาดของชาวคอเคเชียน ผู้ชายจมูกโตมีหนวดเครา น่าจะเป็นคนฝรั่งเศสหรือไม่ก็ฮอลันดาที่เข้ามาอยู่ในลาวในยุคแรกๆ
ปัจจุบันปากแบ่งนับเป็นเมืองท่องเที่ยวใหม่ของลาวที่ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยว เพราะการเดินทางไปตามสายน้ำโขงสามารถเดินทางได้ตลอดปี ตั้งแต่ในช่วงฤดูฝนถึงกลางฤดูหนาว ระดับน้ำค่อนข้างสูงสองฟากฝั่งจะเขียวชอุ่มไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ ถ้ามาช่วงปลายฤดูหนาวอากาศจะเย็นสบาย น้ำเริ่มลดระดับลง จะทำให้เห็นเกาะแก่งมากมายใช้เวลาเดินทางนานกว่า แต่จะได้เห็นหาดทรายของสองฟากฝั่งที่สวยงามด้วย
บริเวณปากแบงจะเป็นศูนย์กลางของการท่องเที่ยวในแขวงอุดมไชย เพราะเป็นจุดกึ่งกลางของการเดินเรือจากห้วยทรายแขวงบ่อแก้ว มาถึงเมืองหลวงพระบาง ที่พักส่วนใหญ่จะอยู่บริเวณท่าเรือ จะเป็นเกสต์เฮาส์เล็ก ๆ อยู่แบบเรียบง่าย ราคาย่อมเยา แต่ถ้าต้องการความสะดวกสบายขึ้นก็ต้องใช้บริการของหลวงไซลอด์จ ภายในห้องจะตกแต่งด้วยไม้ทั้งหลัง มีบานหน้าต่างที่ออกแบบมาให้เปิดรับลมธรรมชาติได้ สามารถชมทิวทัศน์ของลำน้ำโขงได้ มีอาหารให้บริการทั้งอาหารเช้าและอาหารเย็นมื้อค่ำมีการแสดงของชาวเขาเผ่าต่างๆ ด้วย
