นโยบายความเป็นส่วนตัว
น้ำตกหลี่ผี ลาว
น้ำตกหลี่ผีหรือ ตาดสัมพะมิตร
ตั้งอยู่ที่ดอนคอน เป็นน้ำตกหลี่ผี ที่ไหลผ่าน กลางแม่น้ำโขง ไหลรวมกันมา จนรวมกันเป็นแรงแม่น้ำกระทบ เกาะ หรือที่เรียกว่า มหานที สี่พันดอน แก่งหินต่าง ๆ อันเกิดจากพื้นของแม่น้ำโขง ได้เกิดการยุบตัวลง เป็นหลุม และเกิดผาสูง ประมาณ 15 ถึง 20 เมตร ทำให้สายน้ำที่ไหลตกลงมาเป็น กระแสน้ำ ที่เชี่ยวกราก เปรียบเสมือนดั่ง กังหันแห่งสายน้ำ ที่มีแรงกระทบของสายน้ำ อย่างแรง
เป็นนํ้าตกกลางลำนํ้าโขง เกิดจากพื้แม่นํ้าโขงยุบตัวลงเป็นโตรกผาสูง 15 - 20 เมตร ทำให้นํ้าโขงไหลตกลงมาเป็นกระแสนํ้าเชี่ยวกราก ชื่อหลี่ผี มาจากคำว่า หลี่ คือเครื่องมือจับปลาชนิดหนึ่งคล้ายลอบ และผี ก็คือศพคนตายที่ไหลตามนํ้าแล้วถูกพัดพามาติดหลี่จับปลาของชาวบ้านที่มีอยู่มากมาย
 |
 |
หลี่ เป็นภาษาลาว หมายถึง เครื่องมือจับปลาชนิดหนึ่งมีลักษณะคล้ายลอบ ส่วนคำว่า ผี ผี หมายถึงศพคนตาย ซึ่งบริเวณน้ำตกหลี่ผีจะมีกระแสน้ำไหลบ่าตามพื้นที่ราบผ่านแผ่นหิน แล้วไหลตกลงมาตรงช่องซอกเขาที่แตกแยกออกจากกัน กระแสน้ำสีเขียวเข้มในหน้าแล้งหรือสีชาในช่วงฤดูฝนจะไหลบ่าตกลงมาเบื้องล่าง จากนั้นจึงไหลไปตามรอยแยกของซอกเขาเป็นทางยาวหลายกิโลเมตร
 |
 |
จุดที่พบศพมากๆ คือบริเวณร่องหินของน้ำตกหลี่ผี บริเวณนี้กระแสน้ำจะไหลมารวมตัวกันเป็นแอ่งขนาดใหญ่ จากนั้นน้ำจะวนไปมาแล้วจึงไหลตกลงไป ด้านล่างผ่านซอกและหลืบหินแคบๆ ทำให้ศพของทหารในสมัยสงครามอินโดจีนจำนวนมากลอยมาติดในหลี่จับปลา ชาวลาวจึงเรียกน้ำตกแห่งนี้ว่า หลี่ผี ช่วงที่เหมาะแก่การเที่ยวชมคือช่วงกรกฎาคม – ธันวาคม เพราะคุณจะเห็นสายน้ำจำนวนมากในแก่งหลี่ผีที่ไหลถาโถมผ่านเนินหินโขดหินลงมาด้วยกำลังแรงแตกเป็นละอองสีขาวไปทั่วแก่งดูสวยงามตื่นตามา
 |
 |
บริเวณนี้ยังมีสิ่งน่าสนใจอีกอย่างที่หาชมได้ยากคือโลมานํ้าจืด หรือโลมาอิรวดี บริเวณใต้นํ้าตกหลี่ผี โดยที่โลมาอิรวดีในประเทศลาวพบเพียง 2 แห่ง คือ แม่นํ้าเซกอง แขวงอัตตะปือ และแม่นํ้าโขง โลมาอิรวดี หรือโลมาหัวบาตร คนลาวเรียกว่า ปลาข่า เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่หายาก อาศัยอยู่ได้ทั้งนํ้าจืดและนํ้าเค็ม ลักษณะของปลาข่า ลำตัวสีเทาดำ หัวกลมทุยไม่มีจะงอย ลำคอใหญ่ยืดหยุ่นได้ผิวหนังหนาและลื่นด้วยไขมัน มักอาศัยรวมกันเป็นฝูง ชาวท้องถิ่นแถบชายแดนลาว - กัมพูชา เชื่อว่าปลาข่าคือมนุษย์กลับชาติมาเกิด มีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับปลาข่าช่วยชีวิตชาวบ้านและช่วยชาวประมงจับปลา จึงไม่มีการจับปลาชนิดนี้ไม่ว่าเป็นอาหารหรือกีฬา ช่วงสงครามล้างเผ่าพันธุ์ในกัมพูชาประมาณปีพ.ศ 2510 เศษๆ ทหารเขมรล่าปลาข่าจำนวนมากเพื่อเอาไขมันมาทำเป็นเชื้อเพลิง และเพื่อให้ชาวบ้านเลิกเชื่อความคิดเดิมๆ ชะตาปลาเลวร้ายยิ่งขึ้นเมื่อมีการใช้ระเบิดจับปลาในทะเลสาบของเขมร แรงระเบิดรุนแรงมาถึงแม่นํ้าโขง จำนวนปลาข่าที่เหลือน้อยยิ่งลดลงไปจนแทบสูญพันธุ์ ปัจจุบันทางการไทยเสนอให้โลมาอิรวดีเป็นสัตว์สงวนแล้ว
การเดินทาง
จาก จ.อบลราชธานี ในประเทศไทย ด่านตม. ตรงช่องเม็ก ข้ามสะพานญี่ปุ่น-ลาว ไปยังปากเซเป็นระยะทางประมาณ 40 กม. จากนั้นใช้เส้นทางหมายเลข 13 ให้เลี้ยวตรงหลักกม.ที่ 8 เพื่อไปทางน้ำตกคอนพะเพ็ง-หลี่ผี (เป็นทางลาดยางตลอด) ขับตรงมาตรงประมาณหลักกม.ที่ 147 จะมีป้ายบอกไปดอนโขง ให้เลี้ยวขวา จากนั้นขับมาให้สุดทางจะเป็นทางลูกรังประมาณอีก 3 กม. จะถึงท่าเรือบ้านนากะสัง ท่านสามารถลงเรือข้ามฟาก (คนละประมาณ 15,000 กลีบ ไป-กลับ) จากนั้นนั่งรถเช่า(คนละประมาณ 15,000 กลีบ ไป-กลับ) เป็นรถหกล้อ ไปอีกประมาณ 4 กม. จะเป็นลานจอดรถ จากนั้นเดินทางเท้าอีกประมาณ 500 เมตร ก็จะถึงน้ำตกหลี่ผี
